Prace Interwencyjne

Prace interwencyjne – oznacza to zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę, które nastąpiło w wyniku umowy zawartej ze starostą i ma na celu wsparcie osób będących w szczególnej sytuacji na rynku pracy. Prace interwencyjne nie mogą być organizowane u pracodawców będących:

•  partiami lub organizacjami politycznymi,
•  posłami lub senatorami na potrzeby biur poselsko – senatorskich,
•  organizacjami związków zawodowych, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy związkowych biur pracy lub klubów pracy,
•  organizacjami pracodawców, z wyjątkiem upoważnionych do prowadzenia pośrednictwa pracy biur oraz klubów pracy.
•  urzędami naczelnych i centralnych organów administracyjnych,
•  kościołami lub związkami wyznaniowymi,
•  przedstawicielstwami państw obcych.

Prace interwencyjne nie mogą być organizowane przez pracodawcę będącego w trudnej sytuacji ekonomicznej *, w związku z tym jest on zobowiązany do złożenia stosownego oświadczenia.

* przedsiębiorstwem w trudnej sytuacji ekonomicznej

w rozumieniu art. 1 pkt. 7 rozporządzenia Komisji (WE) nr 800/2008 z dnia 6 sierpnia 2008r jest takie przedsiębiorstwo, które spełnia następujące warunki:

a) w przypadku spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

• jeżeli ponad połowa jej zarejestrowanego kapitału została utracona, w tym ponad jedna czwarta w okresie poprzedzających 12 miesięcy, lub

b) w przypadku spółki, której przynajmniej niektórzy członkowie są w sposób nieograniczony odpowiedzialni za długi spółki

• jeżeli ponad połowa jej kapitału według sprawozdania finansowego została utracona, w tym ponad jedna czwarta w okresie poprzedzających 12 miesięcy, lub

c) bez względu na rodzaj spółki,

• jeżeli zgodnie z prawodawstwem krajowym podlega zbiorowemu postępowaniu w sprawie niewypłacalności.

A. PRACE INTERWENCYJNE DLA PRACODAWCÓW PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ

Prace interwencyjne są pomocą publiczną w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracownika znajdującego się;

- w szczególnie niekorzystnej sytuacji lub
- bardzo niekorzystnej sytuacji.

Pracownik zatrudniony w ramach pomocy w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w szczególnie niekorzystnej sytuacji musi być uprawniony do nieprzerwanego zatrudnienia przez okres minimum 12 miesięcy, a Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych. Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą są koszty ponoszone przez pracodawcę
(przez okres 12 miesięcy) na :

• wynagrodzenia brutto
• opłacone przez pracodawcę od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

Pracownik zatrudniony w ramach pomocy w formie subsydiów płacowych na rekrutację pracowników znajdujących się w bardzo niekorzystnej sytuacji musi być uprawniony do nieprzerwanego zatrudnienia przez okres minimum 24 miesięcy, a Pracodawca może rozwiązać umowę o pracę tylko w przypadku naruszenia przez pracownika obowiązków pracowniczych.

Kosztami kwalifikującymi się do objęcia pomocą są koszty ponoszone przez pracodawcę
(przez okres 24 miesięcy) na:

•  wynagrodzenia brutto,
• opłacone od wynagrodzeń obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne.

Do prac interwencyjnych mogą być skierowane osoby, które spełniają co najmniej jeden warunek określony w art. 49 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy tj;

1. Bezrobotni do 25 roku życia,
2. Bezrobotni długotrwale albo po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego albo kobiet które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka.
3. Bezrobotni powyżej 50 roku życia,
4. Bezrobotni bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego,
5. Bezrobotni samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia,
6. Bezrobotni, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia,
7. Bezrobotni niepełnosprawni.

Jednocześnie osoby te muszą należeć do osób znajdujących się :

• w szczególnie niekorzystnej sytuacji na rynku pracy, lub
• bardzo niekorzystnej sytuacji na rynku pracy

Osoby w szczególnie niekorzystnej sytuacji na rynku pracy:

1. bez stałego zatrudnienia za wynagrodzeniem w okresie ostatnich 6 miesięcy (w ramach umowy o pracę).
2. bez wykształcenia ponadgimnazjalnego lub zawodowego,
3. w wieku ponad 50 lat,
4. dorosłe mieszkające samotnie, mające na utrzymaniu co najmniej jedną osobę,
5. pracujące w sektorze lub zawodzie w państwie członkowskim, w którym dysproporcja kobiet i mężczyzn jest co najmniej o 25% większa niż średnia dysproporcja we wszystkich sektorach gospodarki w tym państwie członkowskim i należące do tej grupy stanowiącej mniejszość,
6. będące członkiem mniejszości etnicznej w państwie członkowskim, które w celu zwiększenia szans na uzyskanie dostępu do stałego zatrudnienia musi poprawić znajomość języka, uzupełnić szkolenia zawodowe lub zwiększyć doświadczenie zawodowe.

(mniejszość etniczna: karaimska, łemkowska, romska, tatarska)


Osoby w bardzo niekorzystnej sytuacji na rynku pracy:

1. bezrobotne zarejestrowane w ewidencji powiatowego urzędu pracy przez nieprzerwany okres 24 miesięcy,

B. PRACE INTERWENCYJNE DLA JEDNOSTEK BUDŻETOWYCH

Do pracodawców nie prowadzących działalności gospodarczej w ramach prac interwencyjnych mogą być skierowane osoby mieszczące się w katalogu osób wymienionych w art. 49 ustawy
o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy ( Dz. U. z 2008r. Nr 69 poz. 415 ze zm) tj:

1. Bezrobotni do 25 roku życia,
2. Bezrobotni długotrwale albo po zakończeniu realizacji kontraktu socjalnego albo kobiety które nie podjęły zatrudnienia po urodzeniu dziecka.
3. Bezrobotni powyżej 50 roku życia,
4. Bezrobotni bez kwalifikacji zawodowych, bez doświadczenia zawodowego lub bez wykształcenia średniego,
5. Bezrobotni samotnie wychowujący co najmniej jedno dziecko do 18 roku życia,
6. Bezrobotni, którzy po odbyciu kary pozbawienia wolności nie podjęli zatrudnienia,
7. Bezrobotni niepełnosprawni.

• Jeżeli do pracy w ramach prac interwencyjnych kierowani są bezrobotni, o których mowa w art.49 ( pkt 6 i 7), którzy spełniają warunki konieczne do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego - refundacja jest przyznawana w wysokości do 80% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia (art. 59 ust. 4 pkt 1).
• Jeżeli do pracy w ramach prac interwencyjnych kierowani są bezrobotni, o których mowa w art.49 (pkt 6 i7), którzy nie spełniają warunków koniecznych do uzyskania świadczenia przedemerytalnego - refundacja jest przyznawana w wysokości do 50% minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia (art. 59 ust. 4 pkt 2).